[Συνέχεια από το χθεσινό…]
Είναι εύκολο να μιλάμε και να σχολιάζουμε και να κριτικάρουμε τους άλλους, γύρω μας…
(Μου) είναι δύσκολο να κάνω λόγο (ή να γίνεται λόγος) και δή λόγος επικριτικός για τον εαυτό μου. Διότι ακόμα και μέσω της αυτοκριτικής (ή/και αυτοκατάκρισης), τελικά, θελητά ή αθέλητα, αυτοπροβάλλομαι, εγωιστικά!...
“H σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα”, τραγούδαγε και τραγουδάει, εδώ και χρόνια, κι η δική μου η ψυχή. Συχνά παράφωνα! Φάλτσα!...
Τα χειρότερα φάλτσα μπορείς να τα κάνεις (και να γίνουν αντιληπτά), νομίζω, σε τρεις περιπτώσεις:
· Όταν δεν τραγουδάς χαμηλόφωνα, αλλά “βγάζεις κορώνες”
· Όταν τραγουδάς “σολο” και δεν εντάσσεσαι αρμονικά σε μια χορωδία και
· Όταν τραγουδάς “α καπέλα”, δηλαδή χωρίς συνοδεία μουσικής…
Το έχω πάθει και το έχω μάθει (και σας μιλώ, συνεπώς, εκ πείρας…), χωρίς να μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι έχω διορθωθεί και δεν την παθαίνω, ακόμα, σαν άπειρος και αγράμματος!...
Μιλάμε, θυμίζω, για εμένα…
…και για τη σωτηρία της ψυχής…
Σας το θυμίζω διότι παλαιότερα (και χθες ακόμα, συγκεκριμένα) μιλούσα και έγραφα για τους άλλους…
…που τους θεωρούσα, συχνά, εμπόδιο για τη “σωτηρία” (μου…), την ηρεμία (μου…), την ευτυχία (μου…)
Κι όχι ότι δεν κάνω, ακόμα, συχνά, αυτό το λάθος!... Υπάρχουν πάμπολλες φορές που δεν μ’ αφήνουν να ηρεμήσω, να διαβάσω ήσυχα ένα βιβλίο που θέλω, να συγκεντρωθώ στη σιωπή μου, να συλλογιστώ ή μάλλον να διαλογιστώ (;!), να προσευχηθώ, “να βρω τον εαυτό μου” όπως αρεσκόμαστε να λέμε εμείς οι άνθρωποι… (και είναι, το δίχως άλλο, ιδιαιτέρως σημαντικό!...)
[Να την εξομολογηθώ δε (κι αυτή) την αμαρτία μου: Την ένοιωσα και τέτοιες ημέρες ετούτη την ενόχληση, από τη φασαρία και τον ορυμαγδό της κοσμοσυρροής μέσα στους ναούς, κι ευχήθηκα, για πολλοστή φορά, να γίνουμε όλοι πιο συνειδητοί και να σεβόμαστε τους υπολοίπους…]
Η λέξη “σωτηρία”, εκτός από την θρησκευτική - θρησκειολογική και εκκλησιαστική έννοιά της, σημαίνει, κατά βάση, “την απαλλαγή από κίνδυνο, από κακό, τη διασφάλιση της ακεραιότητας”. Η ομόρριζη λέξη “σώος”, διαβάζω, σημαίνει “αυτόν που δεν έχει υποστεί φθορά, βλάβη ή ατύχημα” και είναι επίσης ομόρριζη με τις λέξεις “σωστός”, “σώφρων”, “Σωκράτης” κ.λπ. Το δε ρήμα “σώζω”, αντιγράφω επίσης, “εκτός από τη βασική σημασία ‘προστατεύω, διαφυλάττω’, χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους χρόνους και ως μεταβατικό με τη σημασία ‘οδηγώ σε ασφαλή τόπο’ και κατέληξε (στον μέσο τύπο) να σημαίνει ‘φθάνω ασφαλής κάπου – κατορθώνω να σωθώ’”.
[Ευτυχώς που υπάρχουν τα βιβλία και μας τα λένε…
(αν και συνήθως δεν τα διαβάζουμε…)
…Όπως μας τα λένε και οι σοφοί, γραμματιζούμενοι ή πεπειραμένοι….
(αν και συνήθως επίσης δεν τους ακούμε και μάλιστα μας ενοχλούν οι όποιες συμβουλές τους…)
Ευτυχώς ή δυστυχώς, όταν δεν διαβάζουμε τα βιβλία ή/και δεν ακούμε και δεν αποδεχόμαστε τις συμβουλές των σοφότερων, αναλαμβάνει η ίδια η ζωή, συχνά κατά τρόπο δυσάρεστο, να μας τα διδάξει…]
Παλαιότερα, στη φράση “η σωτηρία της ψυχής μου”, ίσως έριχνα το βάρος στο “μου”. Και τότε γέρνει η φράση, σαν βάρκα, και “μπάζει νερά”… Αργότερα έδωσα βάρος και σημασία στη λέξη και την έννοια “ψυχή”. Κι ύστερα στην έννοια “ακεραιότητα” (της ψυχής) [περί της οποίας έγινε λόγος παραπάνω, στον ορισμό της λέξης “σωτηρία”], ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό, δηλαδή όσο καλύτερα μπορούμε να νοηματοδοτήσουμε τη λέξη “ακεραιότητα”…
Σε κάθε περίπτωση μόνο αυτή η ακεραιότητα μπορεί να προσφέρει στην ψυχή ισορροπία, ώστε να μην “μπατάρει” η βάρκα της ψυχής μας…
Όσο δε για τον “ασφαλή τόπο” (του προαναφερθέντος ορισμού της λέξης “σώζω”) ή, αλλιώς, το “ασφαλές λιμάνι” (κατά τη συνηθισμένη παρομοίωση), που συνεπάγεται, κατά τα παραπάνω ετυμολογικά, τη “σωτηρία”, αυτός είναι ο “Παράδεισος”, έτσι όπως τον νιώθει ή τον εννοεί ο καθένας…
Λοιπόν… πολλά θα μπορούσα να πω κι εγώ και ο καθένας μας τόσο για την “ακεραιότητα”, όσο και για τον “Παράδεισο” [Και, βεβαίως, όχι μονάχα γι’ αυτά, μα και για έννοιες απόλυτα συναφείς μ’ αυτές, όπως, για παράδειγμα, για την “Ιθάκη”, ένα άλλο όνομα για τον Παράδεισο, ή για την ευτυχία, ομοίως, αλλά και για το “ωραίο ταξίδι”…] Αύριο θα μοιραστώ μαζί σας μια – δυό, μονάχα, σχετικές σκέψεις μου…
[Συνεχίζεται, λοιπόν…]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου