Γιορτινές μέρες, χριστουγεννιάτικες, είναι φυσικό να ταξιδεύει το μυαλό πίσω στον χρόνο, στα παιδικά χρόνια…
Θυμάμαι, λοιπόν, μεταξύ πολλών άλλων, πως τέτοιες ημέρες στο πατρικό σπίτι συνηθίζαμε να παίζουμε [όχι με χρήματα (να εξηγούμαστε!), αλλά με φασόλια!...] “Πάρτα Όλα”.
“Σβούρα είναι… [και η ζωή!...] …και γυρίζει” !...
…Οι πιθανότητες γνωστές, έξι στον αριθμό: “Πάρε 1”, “Βάλε 1”, “Πάρε 2”, “Βάλε 2”, “Βάλτε Όλοι”, “Πάρτα Όλα”.
Όλα μες στο παιχνίδι.
Όλα μες στη ζωή.
Τύχη και Ατυχία.
Μάθημα ζωής.
Το “πάρε” μα και το “δώσε” – “βάλε”.
Μα και τα άλλα δύο:
Το κάπως ανούσιο ή/και ακατανόητο “Βάλτε Όλοι”…
…και, φυσικά, το κορυφαίο “Πάρτα Όλα”
Η “πεμπτουσία” του παιχνιδιού.
Η στιγμή της υπέρτατης ευτυχίας για τον παίχτη που κέρδιζε τη συμπάθεια της θεάς Τύχης.
Αφορμή για στιγμιαίο “κατσούφιασμα”, ίσως, για τους άλλους…
…αλλά απόλυτα αποδεκτό απ’ όλους…
…αφού όλοι γνωρίζαμε πως “σβούρα είναι και γυρίζει”…
…και σε κάποιον επόμενο “γύρο” θα ήταν η σειρά κάποιου άλλου να κερδίσει…
Αργότερα μάθαμε για τους νόμους των πιθανοτήτων.
Δίκαιος νόμος!
Οι πιθανότητες ήταν μοιρασμένες, ίσες για όλους!
Δίκαια πράγματα!...
Και πολύ αργότερα βγήκαμε στη ζωή…
Συνεχίσαμε ν’ ακολουθούμε τους έντιμους κανόνες του παιχνιδιού:
“Βάλε 1” στον πρώτο γύρο… “Πάρε 2” στον δεύτερο… “Πάρε 1” στον τρίτο… “Βάλε 2” στον τέταρτο… “Βάλτε Όλοι” σε κάποιον επόμενο…
Μην παραπονιόμαστε!
Και το “Πάρτα Όλα” μας ήρθε, κάποιες φορές…
Σπάνιες, ίσως, αλλά μας ήρθε…
Είτε από την καλή μας τύχη…
[…γιατί μας χαμογέλασε και μας έκλεισε το μάτι η θεά Τύχη…]
…είτε “για να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια” κάποιοι…
…και να μην καταλάβουμε έγκαιρα πως, τελικά, ακόμα και η αθώα σβούρα του “Πάρτα Όλα” ήταν, και αυτή, “πειραγμένη” από κάποιους, έτσι όπως ξέραμε ήδη από καιρό πως συμβαίνει με τα ζάρια στις κακόφημες μπαρμπουτιέρες…
Αργήσαμε να το καταλάβουμε!...
…και μέχρι να το καταλάβουμε… “βάζαμε”! Όλοι μαζί, μα και ο καθένας μόνος του. Άλλοτε 1, άλλοτε 2….
…και παίρναμε, επίσης. Άλλοτε 2, άλλοτε 1…
Μα ήταν και κάποιοι που συνεχώς “Πάρτα Όλα” έφερναν!...
…Τα “πήραν όλα” κι έφυγαν…
Πήραν τις οικονομίες μας, τις καταθέσεις μας, τους φόρους που είχαμε “βάλει όλοι”, τις εισφορές μας στα ασφαλιστικά ταμεία (αφού προηγουμένως τις είχαν κάνει “δομημένα ομόλογα” για να διευκολυνθούν…), τις επενδύσεις κάποιων στο Χρηματιστήριο.
Τα πήραν όλα, λοιπόν, και μάλιστα ατιμώρητα!...
Και να ήταν μόνο αυτά;…
Και τις δουλειές κάποιων πήραν (αφού πρώτα τους είχαν πάρει τον ιδρώτα…) και τις ελπίδες κάποιων… και τα όνειρά τους…
Και λίγα λέω!...
Ποιοι;
Μήπως δεν τους γνωρίζετε;
Οι περίφημοι “γιοί του Πάρτα Όλα”…
Οι κύριοι (ή: “οι εγκληματίες”) των λευκών κολάρων, όπως είναι γνωστοί.
Των λευκών κολάρων και των μαύρων ψυχών…
Και ξέρετε ποιες είναι οι πιο ειδεχθείς περιπτώσεις, τα χειρότερα εγκλήματά τους;
Το ότι τα πήραν όλα τα συναισθήματα…
...και άφησαν πίσω άδειες, μαραμένες ψυχές...
…να σιγοτραγουδάνε, ίσως, το “Τα πήρες όλα κι έφυγες”…
A capella!....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου