Δευτέρα 30 Μαΐου 2011

Κάτω τα κόμματα! Ζήτω οι τελείες και, ιδίως, τα ερωτηματικά!


“Κάτω τα κόμματα. Ζήτω οι τελείες!”

Σύνθημα από τους τοίχους των χρόνων της φοιτητικής μου ζωής. Ίσως να βρίσκεται και να το διαβάζουμε ακόμη και τώρα σε κάποιους τοίχους. Και, πάντως, το πρώτο μισό του συνθήματος, υπάρχει στο μυαλό και στο στόμα μιας μεγάλης μερίδας ανθρώπων στις μέρες μας:

Κάτω τα κόμματα!

Έξω τα κόμματα!

Τέλος τα κόμματα!

Τουλάχιστον αυτά τα κόμματα της μεταπολίτευσης, έτσι που πολιτεύτηκαν και πολιτεύονται τόσον καιρό, με αποτέλεσμα να έχουν φέρει το λαό αυτής της χώρας στην παρούσα τραγική κατάσταση.


Έξω τα κόμματα που ήταν “μέσα σε όλα”.

Κάτω τα κόμματα που ήταν “πάνω απ’ όλα”…

…ενώ άλλη θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητα κάθε πολίτη και κάθε πολιτικού: Η χώρα και ο λαός της, η κοινωνία.

Τα κόμματα καπέλωσαν τον συνδικαλισμό, γι’ αυτό ο τελευταίος ξεφτιλίστηκε και ξέφτισε… Μόνο οι συνδικαλιστές ευημερούν και χρησιμοποιούν τη δράση και την προβολή τους ως εφαλτήριο για πολιτική καριέρα…

Τα κόμματα, θυμίζω, με τις στείρες αντιπαραθέσεις και με στόχο τους το στενό συμφέρον τους, κατέστρεψαν και το αγροτοσυνεταιριστικό κίνημα, κάτι που, μεταξύ άλλων, συνετέλεσε και στη μείωση της αγροτικής παραγωγής της χώρας και, γενικότερα, στη σημερινή μίζερη κατάσταση της αγροτικής οικονομίας…

Τα κόμματα καπέλωσαν, επίσης, και το φοιτητικό κίνημα και το διέβρωσαν από μέσα. Γι’ αυτό δεν έχουμε πλέον Πανεπιστήμια, αλλά μόνο φοιτητοπατέρες, που αργά ή γρήγορα ανταμείβονται με καίριες θέσεις στην κεντρική πολιτική και στον δημόσιο βίο…

Και σαν να μην έφθανε το κακό στην ανώτατη παιδεία, τα κόμματα θέλησαν να αλώσουν και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση (κι αν τα αφήσουμε, θα φθάσουν μέχρι τα νηπιαγωγεία…), για να είναι βέβαια ότι θα έχουν έτοιμους στρατολογημένους οπαδούς – κομματικούς χειροκροτητές και όχι σκεπτόμενους πολίτες!...

Εν ολίγοις και συνοπτικώς, όπου μπήκαν τα κόμματα, τα έκαναν “ρόιδο”, “μπάχαλο”!...

Όχι πως φταίνε δα μόνο αυτά. Οι κάθε είδους και μορφής ‘ινστρούχτορες”, “καθοδηγητές” ή γενικότερα “επικεφαλής” κάνουν το παιχνίδι τους, προωθούν και εξασφαλίζουν τα συμφέροντά τους, όπως έκαναν εδώ και χρόνια…

Φταίμε κι εμείς, όλοι οι “από κάτω” και οι ανένταχτοι, που πολύ τα ανεχτήκαμε!...


“Κόμματα”, το λέει και η λέξη, είναι αυτά που μας κόβουν, μας διαιρούν ως λαό! Αυτή η διαίρεση “βλάπτει σοβαρά την κοινωνία”, καθώς την αποδυναμώνει, ιδιαίτερα σε μια εποχή που προς όφελος όλων είναι να βρίσκουμε αυτά που μας ενώνουν…

Είναι προς όφελος όλων, του λαού, της κοινωνίας, να εκλέγονται και να ηγούνται οι κατά τεκμήριο και αντικειμενική κρίση άξιοι και όχι οι κομματικοί, οι “κολλητοί” της κομματικής ηγεσίας και των αρχηγών.

Οι άξιοι δεν (θα έπρεπε να) έχουν ανάγκη την κομματική υποστήριξη, αφού (θα έπρεπε να) αναδεικνύονται από την αξία τους και μόνον.

Οι άξιοι (του εαυτού τους και της εμπιστοσύνης μας) βουλευτές θα έπρεπε να ψηφίζουν και να ενεργούν κατά συνείδηση και όχι ως “στρατιωτάκια άβουλα”, υπακούοντας στα κομματικά κελεύσματα… [Αυτά δεν επιβάλλει, άλλωστε, το Σύνταγμα;…]

Τα κόμματα, τα υπάρχοντα ελληνικά κόμματα, έτσι που πολιτεύονται, είναι ένας θεσμός παρωχημένος και διεφθαρμένος. Και μάλιστα “απ’την κορυφή μέχρι τα νύχια” [Ανάλογα με την παρομοίωση που επιλέγετε, είτε “έχουν βρωμίσει απ’ το κεφάλι”, είτε “έχουν σαπίσει απ’ τη ρίζα”…]


Ευχής έργο θα ήταν να επρόκειτο για θεσμούς που να έχουν ανακύψει και αναπτυχθεί “από κάτω”, ως έκφραση και εκδήλωση του δικαιώματος του “συνεταιρίζεσθαι”. Και να παρέμεναν έτσι εις το διηνεκές [Ουτοπικό!]

Ευχής έργο θα ήταν να υπήρχε ελευθερία ιδεών, έκφρασης, σκέψης. Ισότητα και αξιοκρατία. “Ευήκοον ους” στις ανάγκες της κοινωνίας…

Αντ’ αυτών, όλα πηγάζουν και εκπορεύονται “εκ των άνω”. Και πλασάρονται – προωθούνται “στην πλέμπα”…

Αλήθεια, τι χρειάζεται η διαφήμιση των κομμάτων και το σχετικό πολιτικό μάρκετινγκ; Δεν θα αρκούσε, άραγε, η απλή και σε ισότιμη βάση αντι-παράθεση όλων των διαφορετικών απόψεων όλων των κομμάτων, παρατάξεων, κινήσεων, κινημάτων κ.λπ., ώστε να μπορεί να συγκρίνει και να κρίνει νηφάλια [λέμε, τώρα!...] ο σκεπτόμενος λαός;

Αλήθεια, γιατί χρειάζεται να χρηματοδοτούνται τα κόμματα; Δεν αντιλαμβάνονται όλοι πως αυτό προάγει την εν γένει διαφθορά; [Δεν νομίζω πως χρειάζεται ανάλυση, έτσι;…]

Αλήθεια, γιατί τα κόμματα έχουν εισπράξει προκαταβολικά μελλοντικές χρηματοδοτήσεις τους και, παρ’ όλ’ αυτά, οφείλουν εδώ κι εκεί;…

“Κάτω τα κόμματα! Ζήτω… τα ερωτηματικά!”


Δεν υπάρχουν σχόλια: