Τρία νέα (μα στην πραγματικότητα παμπάλαια…) έμβια όντα, κρίκοι στην αλυσίδα της «εξέλιξης» και της «προόδου», του «πολιτισμού» μας…

Θα σου πω μια ιστορία, φίλε!

[Την ιστορία της ανθρωπότητας, ίσως…
Την ιστορία της ανθρωπιάς…
Το τέλος της δεύτερης…
…που μπορεί να οδηγήσει και στο τέλος της πρώτης…]

Λοιπόν…
…Λάθος στα είπαν, φίλε μου! Λάθος!... Σου είπαν ψέματα!... Για να σε κολακέψουν!... Πως είναι σπουδαίο, τάχατες, να είσαι άνθρωπος… Πως είμαστε ξεχωριστοί, καλύτεροι, ανώτεροι απ’ τ’ άλλα πλάσματα αυτής της γης… Το «ξεχωριστό δημιούργημα» της εξέλιξης…
Απόδειξη σ’ αυτό; Το ότι καταφέραμε να επιβιώσουμε από δεινόσαυρους, τυραννόσαυρους, βροντόσαυρους… [Σπουδαία απόδειξη… σπουδαίο επιχείρημα!... Και τι θα πεις άμα σταθμίσεις, τότε, πως σύμφωνα με όσα λένε κάποιοι επιστήμονες, τα τελευταία και τα μόνα πλάσματα που θα επιβιώσουνε σ’ αυτή τη γη, είναι… οι κατσαρίδες!... Ναι, στ’ αλήθεια!...]

Λοιπόν, φίλε μου, μόνο για τους βροντόσαυρους, τους τυραννόσαυρους και τους δεινόσαυρους έμαθες, έτσι δεν είναι;… […που, πλέον, δεν μας φοβίζουν, γιατί τους κάναμε κόμικς και ταινίες… κι ίσως μάλιστα να πιστέψουμε πως είναι απλά και μόνο δημιουργήματα του Χόλλυγουντ…]
Ξέχασαν, όμως, φίλε να σου πουν, ακόμα και να σου αναφέρουν…
…για τους βροντ-άνθρωπους, για τους τυρανν-άνθρωπους, για τους δειν-άνθρωπους!...
Μην κάνεις, φίλε, πως δεν καταλαβαίνεις! Μιλάω για υποείδη αυτού που αποκαλούμε «ανθρώπινο είδος»…
«Εξελιγμένο είδος»!...
Όχι φυτοφάγο (απλώς) βέβαια. Ούτε σαρκοφάγο (απλώς). Μα… είδος παμφάγο!...

Είμαστε οι... […εδώ που φθάσαμε, ας μου επιτραπεί η ακραία έκφραση:] «γαμάμε και δέρνουμε»!... Οι «εξουσιαστές της γης!... […που, μάλιστα, θέλουμε να εξουσιάσουμε και το σύμπαν όλο, τρομάρα μας!...]
«Δικτάτορες, αυτοκράτορες, εξουσιαστές; Για ποιους συγκεκριμένα μας μιλάς;», ίσως να με ρωτήσετε…
Μα εγώ δεν σας μιλώ (μόνο) για πρόσωπα συγκεκριμένα… Για τη νοοτροπία σας μιλώ πολλών προσώπων!... [Ξεκινήσαμε… ή ξεκίνησαν… ηγεμονίσκοι… επεκτάθηκαν… αυτοκράτορες… δικτάτορες… παντοκράτορες…]

Αυτή η γη, θαρρούμε, μας ανήκει!.. Και μπορούμε, νομίζουμε οι ανόητοι, να την κάνουμε ό,τι θέλουμε!...
…Ποιο άλλο όν μπορεί να μας αντισταθεί; Κανένα! Όλα στη δούλεψή μας, δηλαδή, ή για τροφή μας ή/και ως «παράπλευρες απώλειες» των πράξεών μας, της άκρατης επιθυμίας μας για κέρδη και πλούτο ή και, ακόμα ακόμα, εσχάτως, για ψευδεπίγραφη εκδήλωση της «καλλιτεχνικής μας έκφρασης»…

Σου μιλάω, λοιπόν, για τους «βροντ-άνθρωπους»…
…που βροντάνε και δέρνουνε… και σκοτώνουν… και γδέρνουν…
…ακόμα και ζώα που είναι ακόμα ζωντανά!...

Φερόμαστε στα ζώα τυραννικά…
[Σε όποια δυνατή έκφανση. Και με παραλλαγές πολλές… Που ταιριάζουν στην… «επινοητικότητά» μας, διότι είμαστε άνθρωποι με «φαντασία»…]
Οι «τυρανν-άνθρωποι»!...

Έτσι φερόμαστε, γενικότερα, ακόμα και στη γη, που μας φιλοξενεί…
…γι’ αυτό κι έχουμε προκαλέσει και στο περιβάλλον μας, τόσα δεινά…
[…μα εμείς, στο μεταξύ, ήδη προετοιμάζουμε και την ενδεχόμενη αποχώρησή μας απ’ αυτήν, για άλλους πλανήτες, για να «εποικήσουμε το σύμπαν», μόλις την καταντήσουμε τη γη «κρανίου τόπου», πλανήτη ακατοίκητο…]
Οι «δειν-άνθρωποι»!...

Θέλεις να καταλάβεις σε ποιους αναφέρομαι; Ποιους αποκαλώ «τυρανν-άνθρωπους» των ζώων [που θα γίνουν –ή είναι ήδη- οι «δειν-άνθρωποι» της γης, γιατί όλοι «το ίδιο μυαλό κουβαλάνε», εκείνο του εξουσιαστικού,, του δυνατού, του «εξελιγμένου όντος»…]

Αυτούς για τους οποίους έγραψε τις προάλλες η Βάσσια μια ανάρτηση, για το πώς κάποιοι φέρονται στα ζώα…

(http://parafyada.blogspot.com/2008/04/blog-post_02.html)

Ή/Και αυτόν για τον οποίο έγραψε και η Roadartist, τον τάχα καλλιτέχνη που βασάνισε μέχρι θανάτου ένα ζωντανό…

(http://roadartist.blogspot.com/2008/04/blog-post.html)

Μα και αυτούς που είχα δει, λίγο παλιότερα, σ΄ ένα βίντεο (που θα βρείτε σ’αυτή τη διεύθυνση:

http://www.furisdead.com/feat/ChineseFurFarms/)

και που, μόνο που το θυμάμαι, αγανακτώ και αρρωσταίνω [μα και θλίβομαι, ταυτόχρονα, για το είδος μας…], αυτούς που γδέρνουν ζώα, ζωντανά ακόμα, για τη γούνα τους!...

Υ.Γ.-1: «Homo hominis lupus», δηλαδή «ο άνθρωπος στον άνθρωπο (φέρεται σαν) λύκος», έλεγαν οι ρωμαίοι. Τι να πούμε, τότε, για το πώς φέρονται οι άνθρωποι στα ζώα;…
Υ.Γ.-2: …Υπ’ όψιν ότι υπάρχουν ζώα (και δη από αυτά που αποκαλούμε και τα κατατάσσουμε στα «θηρία»!...) που φέρονται με… «ανθρωπιά»!...
Υ.Γ.-3: «Γνώρισα τους ανθρώπους κι αγάπησα τα ζώα» έλεγε κάποιος σοφός. Μην το παρακάνουμε, όμως! Υπάρχουν τόσοι και τόσοι άνθρωποι (κι όχι μονάχα στην μακρινή Αφρική, μα πιο σιμά μας…), που «πεθαίνουν σαν τα σκυλιά», για να χρησιμοποιήσω τη λαϊκή έκφραση, την ώρα που κάποιοι πολυεκατομμυριούχοι αφήνουν, καθώς μαθαίνουμε, τις τεράστιες περιουσίες τους στα σκυλιά τους!...