Γράφοντας και μιλώντας [τα φαινόμενα απατούν!] για…βιβλία και για διάβασμα

….Είμαστε, λέει, ό,τι τρώμε, ό,τι καταναλώνουμε…
…Περίπου…
Διότι, κατ’ ακρίβεια, έχει σημασία και πώς το τρώμε, οι λοιπές συνήθειές μας, οι συνδυασμοί κ.λπ.

Ένας που τρώει ακατάπαυστα, αυτονοήτως θα καταντήσει παχύσαρκος. Κι ας λέει μετά ότι φταίει, τάχα, ο κακός μεταβολισμός του… Αν μάλιστα δεν κινείται, δεν γυμνάζεται κι απλώς «στρώνεται» εμπρός στην τηλεόραση και χαζεύει με τις ώρες… τότε… αργά ή γρήγορα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ειδήσεως στην τηλεόραση, να κερδίσει, έτσι, τα 5-7 λεπτά δημοσιότητας που «δικαιούται» στη ζωή του…
Ένας που δεν προσέχει τους συνδυασμούς των τροφών, την ικανοποιητική πρόσληψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων κ.λπ., αργά ή γρήγορα θα έχει προβλήματα υγείας. Καλύτερη απορρόφηση σιδήρου επιτυγχάνεται όταν οι τροφές που τον περιέχουν συνδυάζονται με τροφές που έχουν βιταμίνη C. Αντενδείκνυνται δε οι τροφές που περιέχουν ασβέστιο, π.χ. το γάλα. Η μη κατανάλωση γάλακτος και άλλων γαλακτοκομικών στην παιδική και νεανική ηλικία, ιδίως, θα έχει ως συνέπεια έλλειψη ασβεστίου, τότε αλλά και αργότερα… Η κατανάλωση γάλακτος και όχι γιαουρτιού, όμως, ιδίως σε μέση και μεγάλη ηλικία, μπορεί να έχει για πολλούς ως συνέπεια προβλήματα με το στομάχι του… Η συχνή και «μονοδιάστατη» κατανάλωση κρεάτων, χωρίς να συνδυάζεται με λαχανικά ή/και φρούτα, αργά ή γρήγορα θα προκαλέσει τουλάχιστον προβλήματα κακή πέψης (και κακή πέψη σημαίνει κακή υγεία…). Πέραν του ότι αυτή η υπέρμετρη κατανάλωση κρέατος θα έχει ως αποτέλεσμα, κατά πως λένε οι ειδικοί επιστήμονες, και την αύξηση της επιθετικότητας και βιαιότητας των ανθρώπων. Διότι, όπως πλέον έχει αποδειχθεί, η τροφή επηρεάζει και ψυχικά αλλά και διανοητικά. Και φυσικά επηρεάζει, όπως γνωρίζουν ιδίως οι γυναίκες, και την ομορφιά, την ποιότητα της επιδερμίδας κ.λπ.
Εκτός απ’ το περιεχόμενο, την ποιότητα και την ποσότητα της διατροφής, ιδιαίτερη σημασία έχουν κι άλλοι παράγοντες, λένε οι υγιεινολόγοι. Για παράδειγμα: Η ψυχική ηρεμία όταν τρως… Ή, πάλι (κι είναι ιδιαίτερα σημαντικό κι αυτό!) η καλή μάσηση της τροφής: «Καλή μάσηση σημαίνει καλή πέψη» λένε. «Και καλή πέψη σημαίνει καλή υγεία». Αλλά για την καλή μάσηση είναι απαραίτητα τα… καλά δόντια. Που, συνεπώς, οφείλουμε (…δηλαδή είναι προς όφελός μας!) να διατηρούμε υγιή, ακολουθώντας τις σχετικές εντολές – συμβουλές που λάβαμε σε μικρή ηλικία, ως παιδιά. Συχνό βούρτσισμα, λέει, και οδοντικό νήμα και, ίσως, ειδικό υγρό διάλυμα. Και, βεβαίως, «ορθοδοντική αντιμετώπιση» όποτε οι ειδικοί κρίνουν απαραίτητο, με «σιδεράκια» κ.λπ. Γράφοντας αυτά, θυμήθηκα πως όλοι μας, ως βρέφη, ανέκαθεν, και (φυσικά…) τώρα ακόμη τα νήπια, πρωτο-γυμνάζουν τα δοντάκια τους προσπαθώντας να μασήσουν σκληρά αντικείμενα (κάτι που κάνουν, άλλωστε, και τα ζώα, σκύλοι και γάτες κ.λπ., και δη, απ’ ό,τι ξέρω, εφόρου ζωής…). Κι αν «εγκαταλείψεις» τα δόντια σου και την φροντίδα τους, αργά ή γρήγορα θα σε «εγκαταλείψουν» κι αυτά… Και θα καταντήσεις να τρως, όπως οι γέροντες, υδαρείς τροφές, πολτοποιημένες…

Θέμα κι αυτό! «Τι σ’ έπιασε σήμερα;» θα με ρωτήσετε. «Να μιλήσεις και να γράψεις για τη διατροφή, για την υγεία και τα λοιπά»…
Ε, λοιπόν, τα φαινόμενα απατούν! Δεν είναι αυτό το θέμα μου σήμερα. Σήμερα σκέφτηκα και γράφω για τα βιβλία και το διάβασμα!...
[«Από την πόλη έρχομαι και στην κορυφή κανέλα»… Και τούμπαλιν!... (Η οποία κανέλα, σημειωτέον, εκτός από το υπέροχο άρωμά της, είναι, λένε, πολύ ωφέλιμη για... χμμμμ… ξεχνάω!...)]

Είμαστε, λοιπόν [για να ξεκινήσουμε από κάπου!], είμαστε και γινόμαστε, ψυχοπνευματικά και διανοητικά, ό,τι διαβάζουμε!...

[«Τι; Τώρα θα “ξεκινήσουμε”; Όλα τα προηγούμενα ήταν πρόλογος; Εισαγωγή; Δεν σου ’μαθαν (δεν μου ’μαθαν;!...) μικρό, οι δάσκαλοί σου, στοιχειώδεις κανόνες μιας έκθεσης; Πως είναι ανούσιος και κουραστικός ένας τόσο μακροσκελής πρόλογος;… Και, απ’ την άλλη, εαν ήταν τόσο μακροσκελής ο πρόλογος, πόσο θα πρέπει να είναι το “κυρίως θέμα”;… Θα βραδυάσουμε!....»]

…Ε, λοιπόν, για να μην νυχτώσουμε…
…αλλά και για να μην παραμένουμε «βαθειά νυχτωμένοι»…
…δεν έχω σκοπό να σας κουράσω πολύ ακόμα!
«Θα σας το δώσω εργασία για το σπίτι», όπως μας έλεγαν οι δάσκαλοί μας, όταν ήμασταν παιδιά…
«Δικό σας», όπως λένε, επίσης, οι διάφοροι τραγουδιστές, στις συναυλίες… «Δικό σας!» ή… «Πάμε να το τραγουδήσουμε μαζί!....»
Εγώ απλώς θα σας δώσω τον τόνο…
…και θα σας τραγουδώ, πού και πού, κάποιες σκόρπιες λέξεις ή φράσεις ή σκέψεις…

Είμαστε, που λέτε, ό,τι τρώμε, ό,τι καταναλώνουμε…
Είμαστε και γινόμαστε, ψυχοπνευματικά και διανοητικά, ό,τι διαβάζουμε…
Περίπου… [όπως είπα, ήδη, απ’ την αρχή…]
Διότι, κατ’ ακρίβεια, έχει σημασία και πώς το τρώμε… χμ… πώς το διαβάζουμε, οι λοιπές συνήθειές μας, οι συνδυασμοί κ.λπ.
…Λοιπόν…
… «δικό σας!»….

…δηλαδή όχι τόσο «δικό σας», όσο, κυρίως, για τα παιδιά σας, αφού εμείς, οι μεγάλοι, καλώς ή κακώς, έχουμε «διαμορφώσει» χαρακτήρα και συνήθειες και συμπεριφορά [και μένουμε συνήθως προσκολλημένοι σ’ αυτά… δύσκολα αλλάζουμε… ακόμα κι αν είναι για το συμφέρον μας…]
Κατ’ αρχάς [αυτό δεν χρειαζόταν να το πω! Το αντιλαμβάνεστε μόνοι!...] στα παιδιά μας δεν δίνουμε ευθύς εξαρχής να φάνε (:να διαβάσουν) τα πάντα! Όπως ακριβώς υπάρχουν τροφές πρώτης ή δεύτερης βρεφικής ηλικίας κ.λπ. κ.λπ.
[Κάτι που, σημειωτέον, ισχύει και γι’ αυτά που βλέπουν στο video, στα DVDs και στην τηλεόραση…]
Εξ άλλου, γονείς εσείς, μητέρες… και χωρίς να σας το έλεγα εγώ… μόνοι σας… δεν ελέγχετε μήπως είναι πολύ ζεστό ή καυτό το φαγητό, πριν το δώσετε να το φάει ο «κανακάρης» σας; Γιατί να μην το εφαρμόζετε αυτό και στα βιβλία;… [και στα θεάματά τους!...]
Κι αργότερα, πάλι, δεν φροντίζετε να τρώνε ισορροπημένα, κάθε είδους τροφή; Και φρούτα και λαχανικά και όσπρια… κι όχι μονάχα κρέας;!...

«Μην τρως σοκολάτα τώρα, θα σου κόψει την όρεξη για το φαγητό» ακούω κάποιες από εσάς… Κι έχετε δίκιο, το δίχως άλλο. Αλλά το εφαρμόζετε και εν προκειμένω;…
«Μην του δίνετε καραμέλες, σας παρακαλώ. Χαλάνε τα δόντια» ακούω κάποιες άλλες (ή είστε οι ίδιες;…) από εσάς.
«Στα κυλικεία και στις καντίνες, ψυχή μου, δεν προσέχουν! Βάζουν ό,τι θέλουν! Άσε δε από καθαριότητα!...» ηχεί ακόμα, στ’ αυτιά μου, η φωνή της μάνας. Κι έχει δίκιο κι αυτή, το δίχως άλλο…
…Ήδη όλοι οι υγιεινολόγοι, οι φορείς, οι ειδικοί, οι καταναλωτικές οργανώσεις, «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου»: «Προσοχή σε τσιπς, σνακς, έτοιμα βιομηχανικά προϊόντα, προτηγανισμένα κ.λπ.» Οι εταιρείες, για να κερδίσουν χρήματα ή/και να κερδίσουν / προσηλυτίσουν πελάτες, χρησιμοποιούν ένα σωρό γλυκαντικά, ενισχυτικά γεύσης, χρωστικές, αρωματικές ουσίες… Για πολλά απ’ αυτά υπάρχουν αποδείξεις πως είναι επικίνδυνα, καρκινογόνα κ.λπ.

Δεν λέω να «απαγορεύσεις» στα παιδιά. Όμως συμβούλεψέ τα, ενημέρωσέ τα, δώσε του τα εφόδια να είναι έξυπνοι και υπεύθυνοι καταναλωτές. Προς όφελος των ιδίων!...

…Α, και για άλλη μια φορά, για να μην ξεχνιόμαστε:
Τα όσα έγραψα, παραπάνω, για τις τροφές και τις διατροφικές συνήθειες κ.λπ. δεν αφορούν, βεβαίως, μόνο τα μικρά παιδιά, αλλά και εμάς τους ίδιους, τους μεγάλους…

«Δικό σας» είπαμε!
«Δικό σας!»…
…Για να σκεφθείτε «τι εννοεί ο ποιητής»…
…Ξεχάστε τι εννοώ εγώ. Σημαντικό είναι το τι σκέπτεστε εσείς σχετικά. Άλλωστε αυτή είναι η αξία και η σημασία των «ποιημάτων». Ότι ο καθένας τα ερμηνεύει διαφορετικά…
Θα χαιρόμουν, πάντως, να μου γράφατε τη δική σας ερμηνεία…