Πριν από δύο μήνες περίπου, σ’ αυτό το “βασικό” και “χαϊδεμένο μου” ιστολόγιο, είχα αναρτήσει δύο αναρτήσεις με τίτλους, αντίστοιχα:
“Μήπως… να γράφαμε λιγότερο και να διαβάζουμε περισσότερο;” [στις 29.9.2008, εδώ: http://seagullstefanos.blogspot.com/2008/09/blog-post_29.html] και
“Μήπως… να μιλάμε λιγότερο και ν’ ακούμε περισσότερο;” [στις 4.10.2008, εδώ: http://seagullstefanos.blogspot.com/2008/10/blog-post.html]
Εκείνες τις μέρες (μου) γεννήθηκε κι ένα τρίτο “Μήπως”, που μπερδεύτηκε στα χαρτιά μου και παράπεσε… Ήταν μικρό και, συνεπώς, ενδεχομένως μη “άξιο” [γιατί, άραγε;…] να αναρτηθεί στο παρόν ιστολόγιο.
Είχε τίτλο “Μήπως… να μιλάμε λιγότερο και να πράττουμε περισσότερο;”.
Αυτό το κείμενό μου, λοιπόν, αποφάσισα σήμερα πως πρέπει να το αναρτήσω στο άλλο ιστολόγιό μου, το “Σπουργίτι”, και το έκανα ήδη, εδώ: http://spourgitistefanos.blogspot.com/2008/12/blog-post.html
Κι επειδή νοιώθω πως το ιστολόγιό μου εκείνο, το “Σπουργίτι” εννοώ, το έχω παραμελήσει αρκετά τον τελευταίο καιρό, κάτι για το οποίο έχω μετανιώσει, λέω να το φροντίσω περισσότερο τον επόμενο καιρό [χειμώνας δα, και το έχει ανάγκη, μην πεθάνει από την έλλειψη στοργής και φροντίδας μας…], τροφοδοτώντας το με κείμενα που θα μπορούσαν κάλλιστα να αναρτηθούν στο παρόν μου ιστολόγιο.
… “Όσοι πιστοί, λοιπόν, προσέλθετε και σ’ εκείνο”!...
Υ.Γ. Οι γλάροι, όπως γνωρίζετε, είναι πολύ “πειναλέα” πουλιά. Ο δικός μου γλάρος – seagull, γλάρος “από άλλο ανέκδοτο” και με άλλη φιλοσοφία, πρέπει να αποδείξει, εμπράκτως, ότι δεν είναι (τόσο) εγωιστής και “μοναχοφάης” !...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου