Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009

Ενόψει Χριστουγέννων…


Το άκουσα, ξανά και ξανά, και φέτος. Σήμερα το απόγευμα. Όπως και κάθε χρονιά… Το ίδιο “παραμύθι”…. Ή η ίδια “παραμύθα”… H “κλισέ ατάκα” της περιόδου:

“Τα Χριστούγεννα είναι για τα παιδιά”!...

Ε, λοιπόν, τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο για τα παιδιά!...

Είναι και για τους ενήλικες! Τους “ώριμους”. Ακόμα και για τους γέρους!...

…για όλους αυτούς που έχασαν ή απαρνήθηκαν την παιδικότητά τους…

Τα παιδιά, ως εκ της φύσεώς τους, λόγω της απλότητάς τους και της αγνότητάς τους, είναι “δεδομένο” πως μπορούν να νοιώσουν το νόημα των Χριστουγέννων…

…εμείς, όμως, εμείς οι “μεγάλοι”, πόσο εύκολο είναι να το νοιώσουμε;… Που το έχουμε ξεχάσει με τα χρόνια, με τις αρτηριοσκληρώσεις μας… με τους συμβιβασμούς μας… που το έχουμε “καταχωνιάσει” μαζί με τα (παιδικά) όνειρά μας….


Κάτι άλλο που ακούγεται κατά κόρον αυτή την εποχή και συχνά με εξοργίζει (τρόπον τινά…) είναι η φράση: “το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων”. Για την ακρίβεια δεν με εξοργίζει, βεβαίως, η φράση αυτή καθεαυτή, αλλά το νόημα που της δίνεται…

Ε, λοιπόν… όσο κι αν από την τηλεόραση και τις διαφημιστικές εταιρείες, από αυτούς που έχουν συμφέρον και από τους ανόητους, επιχειρείται αυτή η μαζική αποχαύνωση και η “πλύση εγκεφάλου”, κάποιοι, ευτυχώς, μπορούν και αντιστέκονται και επιμένουν:

Το “πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων” δεν έχει καμία σχέση με τον καταναλωτισμό που συνεπάγεται στις μέρες μας!....

[Όπως, αντίστοιχα, για παράδειγμα, το νόημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, της οποίας την επέτειο γιορτάσαμε πριν από ένα μήνα περίπου, δεν είναι ούτε το πανηγυράκι και η κάθε είδους “μπίζνα” που στήνεται στον περίγυρο, ούτε η κάθε είδους καταστροφές και συγκρούσεις που προκαλούνται…]

Το νόημα των Χριστουγέννων, φίλοι μου, είναι αυτό που προκύπτει απ’ την ίδια τη λέξη: Χριστού-γεννα, η γέννηση του Χριστού. Και ό,τι αυτό συνεπάγεται… Το νέο, την ελπίδα… Ακόμα και γι’ αυτούς που δεν πιστεύουν στον Χριστό… Ακόμα και γι’ αυτούς που βλέπουν στο γεγονός, μια νέα αποτύπωση του μύθου (ή της πραγματικότητας…) της αναγέννησης του ήλιου… Νιώστε τον ήλιο [ή: “τον ήλιο της δικαιοσύνης”…] που γεννιέται στη ζωή σας, φίλοι μου, αφήστε τον [ή: “Τον”] να σας ζεστάνει… κι εσάς και τους γύρω σας!...


4 σχόλια:

Βάσσια είπε...

Καλά Χριστούγεννα Στέφανε.

Με εφηβική ή ενήλικη διάθεση, όπως σου αρέσει.
:-)

Ανώνυμος είπε...

Η απλότητα είναι αυτή που μας οδηγεί την καρδιά μας στην άδολη αγάπη. Και αυτή την απλότητα και αγνότητα την έχουμε μόνον όταν είμαστε παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο θα νιώσουμε το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων, δηλαδή εάν απαλλάξουμε την καρδιά μας από το μίσος, το θυμό, την κακία, την μνησικακία, τη θλίψη, τα παράπονα, την οργή, την εκδικητικότητα και από καθετί τη μολύνει και μας εμποδίζει να χαρούμε, να νιώσουμε την γέννηση του Χριστού μέσα μας. Εάν νιώσουμε την τρυφερότητα και την αγάπη να γεννιέται μέσα μας, να πλημμυρίζει την ψυχή μας και να ξεπηδάει από αυτήν τότε θα μπορέσουμε να την προσφέρουμε απλόχερα σε όλους τους συνανθρώπους μας και θα νιώσουμε απέραντη χαρά και ευτυχία να μας πλημμυρίζει. Ο Χριστός γεννήθηκε ταπεινά μέσα στη φάτνη. Εάν νιώσουμε αυτή την ταπεινότητα βαθειά μέσα μας μόνον τότε θα μπορέσουμε να εκπληρώσουμε το σκοπό για τον οποίο ο Χριστός μας χάρισε τη ζωή, να νιώσουμε γαλήνη στην ψυχή μας και ηρεμία στην καρδιά μας και τότε είναι βέβαιο και σίγουρο ότι θα προσφέρουμε και θα πάρουμε αγάπη, αγάπη και πάλι αγάπη. Χρόνια Πολλά.

dapnipako είπε...

Καλή χρονιά! Πάντα την 1 Ιανουαρίου θεωρούσα ως μέρα για ένα καινούριο ξεκίνημα και για νεα ελπίδα. Ποτέ δεν είχα δώσει μια τέτοια ερμηνεία στα Χριστούγεννα. Για μένα τα Χριστούγεννα είναι και μια ενοποίηση με τους κοντινούς ανθρώπους, όπως γύρω από τη φάτνη είχαν μαζευτεί όλοι και ένιωθαν καλά ο ένας με τον άλλον, ενωμένοι και αγαπημένοι.
Όσο για τα σημερινά παιδιά δεν είμαι σίγουρη αν είναι τόσο αγνά. έχουνε καταντήσει να είναι μικρομέγαλα και έχουν πέσει και αυτά στην παγίδα του υπερκαταναλωτισμού.

Βάσσια είπε...

Στέφανε

Πολύ, πολύ καλή Χρονιά σου εύχομαι.

:-)